Gepubliceerd op 27 januari 2023 door Karina Goed
Colette heeft tussen 1911 en 1923 zo'n tien jaar in Corrèze gewoond, mensen die haar heel goed kennen weten het, voor anderen is het een beetje mysterieus...
Voor de goede orde: het begint allemaal met een liefdesverhaal (dit is vaak het geval!).
Colette werd verliefd op Henry de Jouvenel, een van de hoofdredacteuren van de krant “Le Matin”, op het moment dat ze haar eerste verhalen schreef. We zijn in 1911 en heel snel, het is wederzijdse liefde op het eerste gezicht en Hendrik de Jouvenel zal hem meenemen naar zijn geboorteland, Corrèze.
Ze zal verblijven in het kasteel van Castel-roman bijgenaamd door Colette “La grande baraque”. Tussen 1911 en 1923 bracht ze daar de zomer door.
Ze zal vooral van Corrèze houden en vooral van “de vruchten van het Limousineland”
Op 19 december 1912 trouwde ze met Henry de Jouvenel en in juli 1913 werd uit hun huwelijk Colette Renée de Jouvenel geboren. Ze werd in Corrèze opgevoed door een Engelse oppas, Miss Draper. Ze heeft dezelfde bijnaam als haar moeder Bel-Gazou (wat ‘mooie taal’ betekent in het Provençaalse patois omdat de vader van Colette uit Toulon kwam)
Hier is Colette’s portret van haar dochter:
"Bel-Gazou, vrucht van de Limousin-grond! Vier zomers heeft het in de kleuren van dit land geschilderd. Het is donker en geglazuurd als een oktoberappel, als een terracotta pot, bekroond met kort, steil haar gemaakt van maïszijde, en in zijn ogen, noch groen, noch grijs, noch bruine wang, bruin, groen, grijs, de weerspiegeling van de kastanje, van de zilveren stam, van de schaduwrijke lente..." (Colette, Les Heures longue, 1917)
In Corrèze rekruteert Colette Pauline Vérine (uit Dampniat, nabij Brive), die haar favoriete kokkin, haar medeplichtige, haar vertrouwelinge en haar vriendin wordt.
Ze volgt haar al 38 jaar, overal en tot het einde. Colette houdt van alle geneugten en vooral van lekker eten. Colette is een geweldige fijnproever en ze bezwijkt al snel voor de keuken van de Corrèze “een gerecht dat even eenvoudig als pittig is...Elke dag een kopje room uit de hemel en knoflook per karrenlading” Brief aan Annie de Pène, Castel -Novel , 3 augustus 1917 of zelfs “Ik at zes teentjes knoflook als avondeten, twee uien als lunch”. Ze heeft het ook over eekhoorntjesbrood, gevogelte, gezouten boter, bloedworst...
Colette heeft een behoorlijke eetlust die haar haar hele leven vergezelt, sterker nog, Pauline zei: "Mevrouw Colette schrijft beter als ze goed heeft gegeten"
Dit is slechts een klein voorbeeld van waar ze van hield.
De 150e verjaardag van de geboorte van Colette zal dit jaar de rode draad vormen in de Tuinen, rond drie thema's: delicatesse, muziek en de tuin.
Andere avonden - programmering volgt
Welkom bij de Gaillards!
Kies een taal: